Her ne kadar geçen seneki gibi olmasa da, bu yıl da sinema sahnesinde çarpıcı hikayeler, farklı yorumlar ve etkili performanslar izledik. Etkileyici görsellikten çığır açan güçlü anlatılara kadar izleyicide farklı tatlar bırakan filmlerle karşılaştık. Gerilim dolu bir dramadan büyüleyici bilim kurgu dünyasına ya da düşündürücü bir belgeselin derin etkisine kadar, bu listedeki her film üzerimizde unutulmaz bir iz bıraktı.
Conclave
Geçen yıl All Quiet on the Western Front ile adından söz ettiren ve yıl boyunca tam 26 ödül alan Edward Berger, yeni filminde de gerilimi gitgide tırmandırarak insanlık durumlarını sorgulatıyor. Ralph Fiennes ve Stanley Tucci’li kadrosuyla Conclave, izleyiciyi Vatikan’ın gizemli ve esrarengiz dünyasına daldıran karmaşık bir drama-gerilim filmi. Conclave, papalık seçimi çerçevesinde güç dinamiklerini, inancı ve ahlaki ikilemleri yoğun bir şekilde harmanlarken izleyiciye farklı ve kutsal bir dünyadan insani bir perspektif sunuyor.
Sistina Şapeli’nde gerçekleşen seçim sürecine odaklanan film, kardinallerin kişisel hırslarının ve etik problemlerinin içinde bulundukları kutsal dünyayla çatışmasını anlatıyor. Sinematografi açısından da müthiş kareler barındıran yapım, Vatikan’ın duvarları ardında açığa çıkan sırları, gizli ittifakları ve insan doğasının kusurlu tarafını etkileyici ve şiirsel bir şekilde gözler önüne seriyor. Altın Küre’de de En İyi Drama dalı dahil tam 7 adaylığı bulunan Conclave, manevi otoriteye sahip olanların da aslında kendi dünyalarındaki çelişkilerini ve düştükleri insanlık durumlarını başarılı bir şekilde işliyor.
Kısaca şunu söyleyebiliriz ki; Conclave, Vatikan’ın gizemli dünyasına heyecan verici bir bakış sunan ve inançla gücün karmaşık doğasını derinlemesine inceleyen düşündürücü bir hikaye. İzleyiciyi manevi bağlamlar içinde liderliğin doğasını düşünmeye zorluyor ve entelektüel derinliği duygusal etki ile birleştiriyor. Film, Edward Berger’in usta işi yönetmenliğine ve karmaşık temaları büyüleyici bir sinematik deneyime dönüştürme yeteneğine de bir kanıt niteliğinde. Bize göre kesinlikle yılın en iyilerinden.
Challengers
Luca Guadagnino tarafından yönetilen, Altın Küre En İyi Film adayı Challengers, profesyonel spor dünyasındaki karmaşık ilişkilerin ve kişisel rekabetin iç içe geçtiği samimi bir hikaye sunuyor. “Call Me by Your Name” ve “Suspiria” gibi önceki sinematik yapımlarıyla hatırladığımız Guadagnino, karmaşık duygu denizine bu kez de rekabetçi sporların yüksek riskli arenasında dalıyor.
Challengers, Guadagnino’nun diğer filmlerinde olduğu gibi, izleyicilere etkileyici bir sinematografi sunuyor. Yönetmenin detaylara olan yaklaşımı, özellikle tenis maçlarının yoğunluğunu ve kort dışındaki yakınlaşmaları vermede oldukça başarılı diyebiliriz. Yüzeyde bir spor filmi gibi görünse de Challengers, Guadagnino’dan beklendiği üzere, derinlemesine karakter gelişimine ve ilişkilere odaklanıyor. Bu sayede de duygusal olarak yoğun ve görsel olarak da çarpıcı bir yapım haline geliyor.
Yılın en iyi filmlerinden birisi olarak gördüğümüz Challengers, bir spor filminden öte; sportif hırsın ve rekabetin arka planındaki ilişkilerin katmanlı yapısını izleyiciyle buluşturuyor.
The Brutalist
Bu yılın sürprizi The Brutalist, Brady Corbet tarafından yönetilen, II. Dünya Savaşı’ndan sonra hayatlarını yeniden inşa etmeye çalışan bir mimar ve ailesinin yaşamını anlatan bir yapım. Yılın en iddialı filmlerinden birisi olan The Brutalist; hırsları, direnmeyi ve göçmen olmanın deneyimini anlatan zengin bir tema sunuyor.
Filmde, baş karakterin gözünden, modernizm ve gelenek arasındaki gerilimi, sanat için yapılan fedakarlıkları ve savaş sonrası dönemdeki toplumsal çalkantıları keşfediyoruz. Bu bağlamda da sert, geometrik formlar ve ham betonla karakterize edilen brütalist mimari tarzı, karakterlerin karşılaştığı sert gerçekleri ve cesur hedefleri yansıtan hem somut hem de mecazi bir arka plan olarak hizmet ediyor.
The Brutalist, geçtiği döneme ait detayları başarılı bir şekilde vermesiyle dikkat çekerken aynı zamanda duygusal derinliği, kişisel ve kültürel kimlik çatışmasını, hırsın bedelini ve toplumsal değişimlerin ortasında hayalleri gerçeğe dönüştürmek için verilen mücadeleyi etkileyici bir şekilde işliyor.
Savaşın küllerinden kendini yeniden inşa eden bir dünyada sanat ve kimlik ilişkisini, hayatta anlam ve güzellik arayışını göreceğiniz The Brutalist’i özellikle tarihsel ve karakter odaklı ilerleyen dramaları sevenlere şiddetle öneriyoruz.
Dahomey
Bu yıl ilk defa İstanbul Film Festivali’nde izlediğimiz ve şu anda da Mubi’de yayında olan Mati Diop’un Dahomey belgeseli, uluslararası festival ve yarışmalarda tam 7 ödül kazandı. Belgesel, Benin’de 1600’lü yıllarda var olmuş olan Dahomey Krallığı’nın tarihine, kültürüne ve mirasına dair etkileyici bir keşif sunuyor.
Dahomey, görsel anlatımla akademik içgörülerin dengeli bir şekilde sunulduğu iyi kurgulanmış bir tarihi belgesel. Hem bilgilendirici hem de güçlü metinleri ile, izleyiciyi eğiten ve duygusal olarak etkilemeyi başaran sinematik bir tarza sahip. Filmin en temel ve çarpıcı anlatısı ise tarih boyunca varlığı devam eden sömürgecilik ve ülke miraslarının nasıl başka ülkeler tarafından sömürüldüğü. Dahomey filminden etkilenerek bu konuda yazmış olduğumuz detaylı incelemeye de buradan ulaşabilirsiniz.
DUNE: Part Two
Frank Herbert’ın unutulmaz serisi Dune’un bu kez Denis Villeneuve tarafından sinemaya uyarlanan ikinci filmini bu yıl izledik. Serinin bu filminde, Paul Atreides’in Fremenlere katılmasıyla yaşadığı dönüşüm ve değişime tanıklık ederken bir yandan da çöl gezegeni Arrakis’in karmaşık siyasi ve sosyal manzarasında yolculuğa devam ettik. Hans Zimmer’in etkileyici müzikleri ve hayatı etkileyen ekolojik ve mistik unsurlar eşliğinde; karakterler ile ailelerin kişisel ve siyasi güç mücadelelerini, işleyen Dune: Part Two; müthiş çöl manzaralarıyla bizi başka bir dünyaya alıp götürüyor. Villeneuve’ün Dune serisi, Frank Herbert’ın hikayesinin yoğunluğunu ve derinliğini başarılı bir şekilde perdeye aktarıyor.
BONUS: On Becoming a Guinea Fowl
Rungano Nyoni’ye Cannes Film Festivali’nde Belirli Bir Bakış Bölümü’nde En İyi Yönetmen ödülü kazandıran On Becoming a Guinea Fowl, karmaşık kültürel ve toplumsal konulara derinlemesine inen etkileyici bir yapım. Günümüz Afrika’sında geçen film, insanoğlunun varoluşuna kadar dayanan hem zamansız hem de güncelliğini hep koruyan bir konuyu işliyor. Kimlik, gelenek ve modernliğin birleşimi ve kadınların toplumdaki rolleri üzerine düşündüren film, kara mizah ve gerçeküstü öğeleri de çok iyi harmanlıyor.
On Becoming a Guinea Fowl, izleyiciyi toplumsal normlarla yüzleştirirken bireylerin özellikle de kadınların karşılaştığı genellikle görünmez savaşlar hakkında çarpıcı bir sorgulama sunuyor.
